Corona heeft het grote probleem van ketenafhankelijkheid in de detail- en groothandel blootgelegd. Door lockdowns en reisbeperkingen kwamen productonderdelen niet op tijd aan op de juiste plek. Ook de leveringskosten namen flink toe en incidenten zoals de blokkade van het Suezkanaal of de brand aan boord van de Felicity Ace hebben de onzekerheid die de wereldwijde afhankelijkheid teweeg brengt verder vergroot. De recente invasie van Rusland in Oekraïne doet deze onzekerheid nog toenemen. Voorraad vergroten blijkt oplossing te zijn voor de heersende economische onzekerheid.
Voor bedrijven in de detail- en groothandel moet de focus in deze onzekere tijden vooral liggen op het op orde krijgen van de basis. Door bijvoorbeeld meer inzicht te krijgen in de keten of het digitaliseren van voorraadsystemen. Een eenduidige oplossing voor het wegnemen van de onzekerheid en kwetsbaarheid is er niet. Er zijn drie opties waar bedrijven uit kunnen kiezen: 1. Zelf meer voorraden aanhouden, 2. Meer inkoop via Europese producenten of het verleggen van de productie naar Europa en 3. Gebruik maken van alternatieve leveranciers.
Gezien het kostenverschil in de productie, met name het verschil in loonkosten, is het voor bedrijven lastig om de inkoop te verleggen. Dat maakt nog eens extra duidelijk hoe kwetsbaar de ketenafhankelijkheid is. Veel leveranciers zijn afhankelijk van toelevering uit productielanden, en van de vraag van de afnemers. Daarmee lijkt het aanhouden van meer voorraden als enige optie over te blijven.
Toch is het uitbreiden van voorraden geen langdurige oplossing. Door toenemende voorraadkosten zijn bedrijven dan niet meer concurrerend. Voor de lange termijn zijn het flexibeler inrichten van en het verkorten van doorlooptijden in de keten een betere oplossing en daarom ook een blijvend aandachtspunt voor de sector.
Kledingwinkelketen C&A doet dat bijvoorbeeld door een klein deel van de jeansproductie terug te halen uit lagelonenlanden en te verplaatsen naar een nieuwe fabriek in Duitsland. Hoewel het voor C&A slechts gaat om 3% van de jaarlijkse jeansverkoop verlaagt het de afhankelijkheid van productie in het Verre Oosten. Met als bijkomend voordeel dat productie dicht.
